Eef Boeve.
In 2010 was ik met mijn gezin op vakantie in de Ardennen, jammer genoeg niet in de Tukhut. Aangezien ik een verwoed filmer ben en er een ochtend was dat iedereen zijn eigen ding wilde doen, zoals uitslapen en een sauna pakken, kwam het idee bij me op om eens een kijkje te gaan nemen bij de nabijgelegen Tukhut om dat eens goed in beeld te brengen.
Bij toeval hoor ik van de dienstdoend Patron dat Eef Boeve ook aanwezig is. Meteen stap ik op hem af en er ontstaat een leuk gesprek. In 15 minuten tijd vertelt Eef mij over het ontstaan van de Tukhut en welke rol hij daarin heeft gespeeld.
Na drie minuten stemde hij toe om zijn verhaal ook eens voor de camera te vertellen, wel met de boodschap aan NKBV-leden om de Tukhut eens wat vaker te bezoeken. De opnamen moesten in of om het gebouw plaatsvinden. Binnen was het onmogelijk omdat het zo druk was. Dan maar naar buiten. Tot overmaat van ramp gaat het nog regenen maar daar stoorde Eef zich niet aan. Ik moest onder een paraplu de camera droog houden vandaar dat het gedruppel hoorbaar is.
Nu lees ik in de Tukhut Nieuwsbrief dat Eef is overleden. Ik ben blij dat ik Eef in 2010 heb morgen ontmoeten en dat hij dit interview onder slechte omstandigheden met mij heeft willen delen. Eef, jouw denken en doen heeft vele Tukhut-bezoekers een groot plezier gedaan. Onze hartelijke dank daarvoor.
Cor Claassens